CUBA FACTSHEET
Sinds het einde van de revolutie in 1959 bestuurd de Communistische Partij de 15 provincies van Cuba. De laatste jaren lijken op jaren van hervormingen en nu Raul Castro heeft laten doorschemeren af te treden in 2018 en het handelsembargo afgelopen jaar is opgeheven lijken er bijzondere tijden aan te breken.
Vooralsnog is de partij van Castro de allesbepalende macht in Cuba. Kenmerkend voor het regime is het hoge corruptiecijfer. In 2014 stond Cuba 63e op de internationale corruptieindex met een score van 46/100. Nederland scoorde dat jaar ter vergelijking 83/100.
Historisch Feitje
Wij hebben een aantal feitjes en andere zaken over Cuba op een rijtje gezet die je moet weten!
Inwoners
11.380.000
Valuta
Cuban Convertible Peso (CUC) & Peso Cubano (CUP)
1 CUC = €0,87
1 CUP = €0,03
Tijdverschil met Nederland
6 uur
Het is van belang om te weten dat één van de fundamentele problemen bij het bestuderen van de socio-economische en politieke omstandigheden in Cuba is het ontbreken van betrouwbare gegevens.
Gemiddeld maandloon
584 CUP p/m,
omgerekend €17,50
BNP
77,15 miljard (2013)
Werkloosheid
2,7%
Criminaliteit
Cuba heeft slechts op kleine schaal te maken met geweld in de samenleving, met name corruptie en prostitutie zijn een probleem. Cuba is een bijzonder veilig land. De verwachtingen zijn dat de toenemede stroom van Amerikanen na het opheffen van het embargo de drugs- en prostitutiecriminaliteit zal aanwakkeren.
Remittances
Remittances valt in het Nederlands letterlijk te vertalen als geldverzending en betreft inkomsten die familieleden/vrienden vanuit het buitenland opsturen naar de familie in het thuisland. In de Latijns Amerikaanse regio is dit een grote bron van inkomsten. Hoewel de cijfers niet helemaal helder zijn, wordt geschat dat 1/3 van de Cubaanse huishoudens financiele steun uit het buitenland ontvangt. Met een gemiddeld loon van $24 per maand hebben elke vorm van remittance een grote impact.
Armoede
Over het armoedecijfer in Cuba bestaat geen volledige data. Dit is vanwege twee redenen. De indexen die internatiale organisaties zoals de VN gebruiken zijn niet goed te hanteren op de armoede van Cuba. Er is sprake van hoge sociale zekerheid, met toegang tot medische zorg, voedsel en onderwijs, maar het aantal dollars per dag is zeer laag.
Met haar uitgebreide sociale programma's, heeft Cuba grotendeels honger en armoede uitgeroeid. Honger is, aldus officiële cijfers, geen wijdverbreid probleem in Cuba. De trend van honger naar obesitas wordt, mede dankzij het vette en suikerrijke dieet, ook in Cuba gevolgd.
Met 1 dokter voor elke 170 Cubanen heeft Cuba de grootste dichtheid aan doktoren in de wereld. Doordat gezondheidszorg een nationaal recht is in Cuba heeft iedereen vrije toegang. Vanwege het hoge percentage academisch gevormde Cubanen is ook de kwaliteit van de gezondheidszorg bovengemiddeld.
99,8% kan lezen en schrijven. Gemiddeld brengt een Cubaan(se) 10,2 jaar in het onderwijs door.
Ruim 2/3 van de afgestudeerden is vrouw. Een cijfer dat positief klinkt, maar een studie levert niet gelijk een baan op. Het participatiecijfer is slechts 43% t.o.v. 70% bij de mannen. Volgens de genderongelijkheid indicator van de UNDP scoort Cuba een 0.350. Deze indicator weergeeft een samengestelde meting in de vergelijking van prestaties tussen mannen en vrouwen in drie dimensies: reproductieve gezondheid, empowerment en de arbeidsmarkt. Deze indicator kan variëren van 0, wat er op wijst dat mannen en vrouwen volledig gelijk zijn, tot 1, waarmee wordt aangegeven dat vrouwen zo slecht mogelijk kunnen presteren in voorgenoemde dimensies.
Vrijheid van informatie
De Cubaanse regering heeft het monopolie in radio, tv en journalistiek. Ook het internet wordt sterk gereguleerd en als Cubaan moet je officiëel toestemming hebben om je op het wereld wijde web of nationaal intranet te mogen begeven. Een internet verbinding kost al gauw vier maandsalarissen, waardoor Cuba bijzonder slecht scoort in het recht tot informatie.
Cuba staat op een twaalfde plaats. Dat is heel hoog en dat komt met name door de hoge leeftijdsverwachting en lage impact op het klimaat.De HPI meet welke landen voldoen aan een goed gevoel van welzijn, hoge leeftijdsverwachting en een lage ecologische voetafdruk (de impact van een land op het klimaat).
politieke situatie
Vasili Arkhipov
De invasie van communistisch Cuba door CIA getrainde Cubanen was een van de spannenste momenten van de Koude Oorlog. Onder direct bevel van John F. Kennedy mislukte de aanval volledig en de invasie van de Varkensbaai is de Cubaanse boeken ingegaan als de dag dat het kleinste land ter wereld zich staande wist te houden tegen de kapitalistische reus.
Door deze mislukte aanval raakte de Koude Oorlog in een stroomversnelling en beide naties, de Sovjet Unie en de VS, stonden op het punt de nucleaire oorlog te starten. Wat veel mensen niet weten is dat Vasili Arkhipov, een Russische marine officier, de reden was dat de Cubacrisis een bloedeloos einde kreeg.
Op 27 oktober 1962 lagen Sovjet U-boten in de wateren van de Cubaanse kust. Zowel de VS als de Sovjet Unie waren in de veronderstelling dat één dezer dagen de Derde Wereldoorlog zou uitbreken. Het was met die reden dat de onderzeeërs met kernkoppen bewapend waren en dat de kapiteins de opdracht hadden gekregen naar eigen inschatting deze af te schieten, mocht het radiocontact met Moskou verbroken worden.
Toen de VS een aantal bommen in zee liet vallen, in de hoop de U-boten naar de oppervlakte te krijgen, was kaptein Valentin Savitsky in de veronderstelling dat alle hoop verloren was en gaf hij opdracht de kernkoppen af te schieten. De procedure, waarbij de onderofficieren het bevel van de kaptein moesten bevestigen, zou slechts een formaliteit zijn geweest als Vasili Arkhipov niet een van die officieren was geweest. In heldhaftige daad van verzet weigerde Arkhipov het voorstel van zijn kapitein en medeofficieren en wist hij hen over te halen de oppervlakte op te zoeken.
Lees meer over dit goedbewaarde geheim van de Koude Oorlog.
Lees meer over Cuba!